JAK WSPIERAĆ UCZNIÓW W CZASACH PANDEMII?
Sytuacja w jakiej znaleźliśmy się w ostatnim czasie znacząco zmieniła naszą codzienność i sprawiła, że w każdym z nas pojawia się mnóstwo nieprzyjemnych emocji, a wśród nich: strach, lęk, złość, niepewność, irytacja. Dotyka to również naszych uczniów. To właśnie im najtrudniej
zrozumieć obecną sytuację i się w niej odnaleźć. Zamknięte szkoły, kolejne przypadki zachorowań, rosnące liczby ofiar wirusa, a do tego ograniczone kontakty z rówieśnikami i pozostawanie w domu sprawiają, że uczniowie mogą ze zdwojoną siłą odczuwać stres i niepokój z tym związany.. Podpowiadamy, jak pomagać młodym ludziom przejść przez ten trudny czas.
- Wyjaśniajmy! Nie udawajmy, że nic się nie dzi Nie ucinajmy rozmów i nie twórzmy tajemnic, bo to jest pożywką do karmienia lęków. Nie unikajmy tematu, inaczej młody człowiek nie będzie wiedział, jak się zachować. Małe dzieci mogą nie rozumieć powodów zmian, ale je zauważają i czują lęk. Starsze mogą się buntować, ignorować, udawać, że pozornie ich to nie dotyczy. Rozmowa sprawi, że wszyscy poczują się pewniej i bezpieczniej.
- Rozmawiajmy o tym, jak radzić sobie z lękiem – podzielmy się swoimi spostrzeżeniami, porozmawiamy o tym, co my robimy, żeby trudne myśli nie przejęły kontroli nad nami (oglądanie filmów, gry, praca w ogródku, czytanie książek etc.). Pytajmy, co im pomaga? Sprawdzimy w ten sposób, czego potrzebują w obecnej sytuacji.
- Podkreślajmy czasowość pewnych ograniczeń czy rozwiązań – szczególnie dla nastolatków, obecna sytuacja może być wyjątkowo trudna. Mogą mieć poczucie zamachu na ich podstawowe prawa i ograniczanie wolności. Dyskutujmy z nimi o tym. Wskazujmy na terminowość tych rozwiązań i argumentujmy czemu mają służyć.
- Obserwujmy emocje, jakie towarzyszą młodym ludziom. Nie tylko te, o których nam mówią, ale przede wszystkim te zauważalne podczas rozmów z nimi, szczególnie kiedy zaczynają się zachowywać inaczej niż dotychczas. Podkreślajmy, że pojawiający się lęk jest naturalny w takich sytuacjach i pomaga nam zachować ostrożność. Pamiętajmy także, że kiedy rozmawiamy, piszemy o rzeczach trudnych sami również ulegamy emocjom, które przejmują potem od nas nasi rozmówcy. Zadbajmy zatem, aby robić to w sposób odpowiedzialny i przemyślany. Kontrolujmy, w jaki sposób sami wypowiadamy się o obecnej sytuacji w kraju.
- Utwierdzajmy naszych uczniów o swoim wsparciu. Podkreślajmy, że mogą liczyć w każdej chwili na rozmowę z nami i wysłuchanie, gdy tylko będą odczuwali taką potrzebę.
- W sytuacjach nagłych zmian i przymusowej izolacji ważne jest by zatroszczyć się o przewidywalność zdarzeń. Podpowiedzmy jak można sobie dobrze zaplanować czas w domu, tak by pojawiały się w nim stałe punkty dnia. Przywrócenie codziennej rutyny pomoże zbudować naszym uczniom poczucie bezpieczeństwa.
- Spokojny dorosły to spokojne dziecko! Musimy zatem zadbać też o własny spokój psychiczny. Mamy prawo do strachu, jednak gdy poczujemy, że lęk przejmuje nad nami kontrolę, zatroszczmy się o siebie. Poszukajmy wsparcia, znajdźmy chwilę, by zrobić coś, co pomoże nam odreagować napięcie i stres. Teraźniejsza sytuacja może być świetną lekcją empatii, wrażliwości i właśnie odpowiedzialności za naszą wspólnotę. Nasze zachowania przekładają się w sposób bezpośredni na rozprzestrzenianie wirusa, a więc również na życie i zdrowie innych ludzi!
A oto propozycja cyklu filmików edukacyjnych dla uczniów: Jak radzić sobie ze stresem?
Joanna Streit-Wlaźlak
Nauczyciel konsultant PODNiDM w Pabianicach